outfit

Jak wiadomo wszystkie drogi prowadzą do baru. Felix akurat wracał z drętwej imprezy na plaży, takowe odbywały się nawet zimą. Nie bawił się zbyt dobrze, dlatego zgrabnie się ulotnił i postanowił wpaść gdzieś jeszcze na piwko albo dwa. Poza tym nie było jakoś późno, także nie ma co tracić wolnego czasu. Stanął sobie przed barem "Na Fali", odpalił papierosa i przeglądał powiadomienia na telefonie. Oczywiście było pierdyliard wiadomości od ojca, kiedy w końcu pojawi się w firmie. Odpisał mu jedynie, że w przyszłym tygodniu wpadnie. Przecież nie działo się nic z czym by sobie nie poradzili, a pieniądze lecą. Już częściej przebywał w studio z Eze, tam przynajmniej nikt mu nie ględził nad uchem. Tak, Krawczyk to duże dziecko, które wiecznie ucieka od dorosłości, odpowiedzialności i zobowiązań.
W końcu zgasił papierosa, po czym skierował się do wejścia. Omiótł wzrokiem lokal, kiedy do niego wszedł. Tłumu nie było, cisza i spokój. Usiadł sobie przy barze, gdzie stała piękna kelnerka. Od razu uśmiechnął się do swoich myśli, może ten wieczór nie będzie aż tak zły.
- Co możesz mi zaproponować piękna? - zwrócił się do dziewczyny, posyłając jej przy okazji piękny uśmiech. Była naprawdę urodziwa, zdecydowanie w typie Felixa. Dlatego właśnie sobie postanowił, że ja poderwie. Kolejna do kolekcji? No trudno, przecież nie bawi się w jakieś durne związki.

buzi

Podczas gdy spora część jej rówieśników balowała właśnie w najlepsze, korzystając z ferii zimowych, Tośka dorabiała pieniądze. Nie, żeby była szczególnie chciwa, ale lubiła mieć swoje pieniądze — nie musiała się nikogo wtedy prosić, ani o wakacje, ani o nowe ciuchy, czy kosmetyki. Kochała swoich rodziców i w dużej mierze zgadzała się z ich racjami i wyznawała podobne poglądy, ale akurat w kwestii ciuchów nie mogli znaleźć wspólnej nici porozumienia. Tosia lubiła krótkie spódniczki, spodnie podkreślające jej figurę. Nie była próżna — sądziła, że skoro Bóg już obdarował ją dobrą figurą, to grzechem byłoby ją skrywać pod habitem.
Na fali w sezonie było pełne non stop. Teraz jedynie wolne od szkoły i studiów sprawiało, że znów było co robić. A każdy klient to potencjalny napiwek. A każdy napiwek to kilometr bliżej do Grecji. I tego się trzymała, uśmiechając się niemal cały czas, nawet gdy w głowie już wiedziała, że czeka na ich wieczne potępienie, jeśli w porę się nie opamiętają. Ale na wieczór było znacznie spokojniej. Ludzie woleli napić się w domu i wcale im się nie dziwiła.
Ogarniała właśnie zamówienia z antresoli dla znajomego kelnera. Stała odwrócona tyłem, odmierzając alkohol, gdy wtedy właśnie usłyszała znajomy głos. Nie, żeby bardzo znajomy, ale po ostatnim incydencie była pewna, że zapamiętałaby go do końca życia.
Odwróciła się pomału, brwi zjechały ku sobie, a drobny nosek zmarszczył.
- Zaraz zawołam kolegę, żeby cię obsłużył. - Żadnego tytułowania “proszę pana”, żadnej reakcji na jego uśmieszek. Niech się cieszy, że nie wezwała ochroniarza, który siedział przy wyjściu. Wyszła zza baru i wyminęła go nieco ostentacyjnie.
Ale niestety jej kolega miał przerwę, a szef wyraźnie zaznaczył, że żaden gość nie mógł siedzieć bez drinka, czy piwa, więc rada, czy nie, musiała wrócić do niego.
- Mogę zaproponować butelkę wódki na wynos. - Odparła, sięgając po notesik i długopis, byle tylko na niego nie patrzeć.


@Felix Krawczyk

Jeżeli wiedziałby jakie podejście do swojego ciała ma Tośka to zacząłby ponownie wychwalać Boga! Fakt, to grzech zakrywać taką figurę. Poza tym obcisła spódniczka, krótka bluzka, długie nogi, takie rzeczy Krawczyk jak najbardziej pochwalał. Było na czym oko zawiesić, a za to go przecież z knajpy nie wyrzucą.
Uniósł wyżej brew, widząc jej zachowanie? Nie znał jej... Czyżby zapomniał, że już kiedyś mieli ze sobą styczność? A może obiecał, że zadzwoni, a ostatecznie zrobił jak zwykle? Nie no, taką pannę by zapamiętał, ponieważ była naprawdę w jego typie. Co mógł poradzić na to, że wtedy tak mocno się z kumplami uchlali, że nic nie pamięta? Jakby wiedział to pewnie z jakimś kwiatkiem by do niej podbił albo coś, kobiety to lubią.
- Skąd ten chłód? Znamy się? - zaśmiał się, po czym ponownie wbił wzrok w dziewczynę. Wyglądała jakby faktycznie sobie coś przeskrobał, a nawet nie kojarzył tego miejsca. No cóż, typowy Felix. Chociaż rzadko zdarzało mu się aż tak mocno zapić, ma dość mocną głowę. Najwidoczniej wtedy musiał ostro polecieć w melanż, skoro nie potrafił sobie cokolwiek przypomnieć.
- Poproszę piwo lane, na miejscu. -  dodał po chwili pogodnym tonem, trzeba jakoś rozładować sytuację i dowiedzieć się o co jej chodzi. Nie dość, że piękna to jeszcze miała na sobie koszulkę z Rickiem. To nie może być przypadek!

Jak zwykle nastawiona była na flirty (rzecz jasna zupełnie niewinne!), tak tym razem miała ochotę pognać gościa na 4 wiatry. I na dodatek, cham jeden i bałwan, nie wyglądał na kogoś, kto chciałby odejść łatwo od baru.
Nie musiała mu się z niczego tłumaczyć! Jakoś nie chciało jej się wierzyć, że nie pamiętał tamtego wieczoru, gdy wpadł tu z grupką swoich znajomych. Początkowo nawet nie było nawet tak źle. Tośka wiedziała, że część mężczyzn może kozaczyć, ale na niektóre rzeczy skłonna była przymknąć oko. Głupie komentarze pod jej adresem, to nie było coś, na co była jakoś wrażliwa. Nie ona jest osądzania, za czym stali w kolejce, gdy pan Bóg rozumy rozdawał.
Blondyn rzucił jej się w oczy od samego początku. Początkowo nawet w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Nie wyglądał nawet na szczególnie pijanego — albo miał tak mocną głowę, albo potrafił się hamować. Ale niestety tylko do czasu. Gdy Tośka postawiła na ich stole kolejną, schłodzoną butelkę wódki i cole w szklanych butelkach, ten, którego miała za najbardziej kulturalnego, niespodziewanie chwycił ją w pasie, z łatwością obrócił, usadził na kolanku i zaglądając jej w oczy z niebezpiecznie bliskiej odległości, zapytał, czy wysłała list do Mikołaja, bo oto przybył jej prezent, chyba że woli karę, to kilka klapsów może też jej wymierzyć.
Należy zacząć od tego, że Tosia nie była nigdy aż tak blisko żadnego chłopaka! No może z jednym byłym było całkiem blisko, ale ten tu był zupełnie obcy. Poczuła wtedy, jak płoną jej policzki, jak ma ochotę sprzedać mu liścia, ale ostatecznie wysunęła się z jego ramion i czmychnęła na zaplecze, złorzecząc i nie wychodząc na sale, oddając stolik koledze.
- Na szczęście tylko z widzenia. - Odparła krótko i rozejrzała się za kuflem. Aż żałowała, że wszystkie brudne wyniosła na zmywak.
Jego pogodny ton wcale nie poprawiał jej humoru. Ignorowała jego spojrzenia, lejąc piwo po ściance. W pierwszym odruchu pomyślała, że naleje mu takiego wygazowanego, albo da samą pianę, ale ostatnie czego potrzebowała, to żeby miał kolejny pretest do rozmowy.
Wyjęła podkładkę, podstawiła mu piwo niemal pod nos, a obok położyła paragon, mając nadzieję, że zrozumie aluzje, że w sumie to może spadać.
Dwa krzesła obok niego usadowił się niespodziewanie mężczyzna w garniturku. Twarz wskazywała, że mógł być gdzieś pod 40. Uniósł dłoń i przywołał Tosię do siebie.
- Whiskey dla mnie i co tylko piękna pani sobie życzy. - Powiedział, a Tosia rozpoznała w nim bywalca, może nie tyle regularnego, ile mimo wszystko wpadającego. Ale już podczas poprzedniej wizyty zauważyła na jego dłoni obrączkę, a dla niej małżeństwo to rzecz święta.
- Ja dziękuje, ale może dla pana podwójną? - Odparła z uśmiechem.
Tamten ostatecznie skinął głową, a gdy Tośka odwróciła się, żeby sięgnąć po butelkę, ten bezczelnie wpatrywał się w jej pośladki. Wreszcie uśmiechnął się obleśnie i szturchnął wyciągniętą dłonią Felixa, wskazując mu na ten widok i nakreślił dłonią okrągły kształt, a potem udał klepnięcie. Nim Tosia odwróciła się ponownie, tamten znów siedział grzecznie na swoim stołku.
- O której kończysz. - Zagadnął, sięgając po szklankę.
- Mamy otwarte do ostatniego klienta. - Wyjaśniła i wzięła od niego należną kwotę.
- Reszty nie trzeba. - Stwierdził szybko, a potem dodał ciszej. - A dałabyś się odprowadzić, gdybym pomógł ci zamieść podłogę?
Coś w jego spojrzeniu nie spodobało się dziewczynie, dlatego pomału pokręciła głową.
- Dziękuję bardzo, przyjechałam samochodem. Poradzę sobie. - Odparła i wróciła do polerowania szklanek jak najdalej od nich obu.
Mężczyzna w garniturze wywrócił oczami.
- Kobiety. Nie wiedzą, czego chcą, dopóki się im tego nie pokaże. - Stwierdził ni to do siebie, ni do Felixa, spoglądając znad szklanki na sylwetkę kelnerki.

Krawczyk uwielbia piękne kobiety, szczególnie te młodsze więc nie mógł sobie odmówić flirtowania. Zresztą liczył na to, że dziewczyna łatwo złapie się na haczyk, a tutaj proszę bardzo, wydawała się jakoś dziwnie odporna. Felix jeszcze nie rozgryzł dlaczego ma do niego takie podejście.
Jak mógł nie pamiętać takiej sytuacji? Najwidoczniej wtedy mocno popłynął, chociaż wyglądał na trzeźwego. Miał ją tak blisko po pijaku, trzeba będzie to jakoś narobić w normalnym stanie. Jednak dopóki Tośka mu nie przypomni, co nawywijał to na pewno sam się nie zorientuje. Chociaż powinien się poklepać po plecach, bo ten tekst z Mikołajem wyszedł mu w pytkę.
- W takim razie skąd ta niechęć? - zapytał, marszcząc brwi. Będzie drążył aż Tośka powie mu o wszystkim, przecież zazwyczaj kobiety reagowały na niego w nieco inny sposób. Za wszelką cenę starał się złapać jej spojrzenie albo jakoś rozładować sytuację. Chyba sobie u niej mocno nagrabił, tylko jeszcze nie miał pojęcia  jak. Wziął w palce rachunek, ale nie było tam tego, co najbardziej go interesowało, mianowicie numeru telefonu.
- Mała, nie drocz się tak ze mną. Jeśli jakoś ci podpadłem to przepraszam. - potulny jak baranek. No bo halo, naprawdę chciał się dowiedzieć. Czyżby była aż tak niedostępna? Niemożliwe. Zmierzył wzrokiem mężczyznę, kiedy już usadowił się przy barze. Przejechał jedynie dłonią po twarzy, kojarzył ten typ, stary zbok, który ma wieczór wolny od żonki albo regularnie ją puszcza kantem z dziwkami. Gryzł się w język  żeby mu zaraz nie wygarnąć, przecież nie będzie mu tutaj panny podbierał, poza tym robił w to w najbardziej chamski sposób. Felix nie przywykł do tego, że nie jest w centrum uwagi, także krew zaczynała się w nim lekko gotować.
- Słuchaj no, ta pani jest ze mną. Jeszcze jeden tekst na jej temat, a zaraz tobie pokażę, czego chcesz. - w końcu nie wytrzymał i odezwał się stanowczym tonem do zboka.

Nie będzie mu się tłumaczyć. I jeszcze nazywał ją Mała! Mała to jest jego pała, ale tego to mu nie powiedziała, bo na takie stwierdzenie, obstawiała, że mogłaby usłyszeć, że skoro ona jest niska, to pewnie bierze do pyska, czy coś w ten deseń.
- Zapytaj swoich kumpli. - Odparła, zanim odwróciła się, żeby wieczór mógł toczyć się według schematu. Czy raczej, według czego powinien się toczyć.
Tośka nie miała pojęcia, jakie rozmowy toczą się za jej plecami. Uznała bowiem, że najłatwiej będzie jej ignorować obu mężczyzn. Chodziło jednak oczywiście tylko o gesty, bo kiedy zaczęły padać słowa, Tosia odwróciła się gwałtownie. Szczęścia jednak Felix nie miał, a przynajmniej nie tak do końca, bo jak wspomniane wyżej, ona nie miała pojęcia, co pokazywał ten stary zboczeniec. Oburzyła się więc w pierwszym momencie, bo co on odwalał, co on opowiadał.
Na szczęście widział to ochroniarz, który właśnie wszedł na piętro. Zerkał on to na górę, to na dół, żeby mieć oko na wszystkie barmanki. Nie miał czasu ani humoru, ani czasu na jakiś podstarzałych debili, co mu koleżanki będą podrywać. Widząc, jak jeden mężczyzna broni jego znajomej, od razu wiedział, że coś jest na rzeczy.
Ciężka łapa wielkości bochenka chleba spoczęła na ramieniu przyjemniaczka w garniturze.
Mina tamtemu zrzedła już od słów Felixa. Teraz mając za sobą górę mięsa i sterydów od ruskich, już zupełnie się skrzywił.
- Nie słyszał pan? Koleżanka jest zajęta. Zapraszam wypierdalać. [/b] - Spojrzał na niego groźnie. A może normalnie, tylko taki już miał wyraz twarzy. - [b]Chyba że nie masz pan siły, to ja pomogę.
Facet wydał dźwięk gdzieś pomiędzy kwiknięciem a kaszlem i nawet nie dopił drink. Obrzucił jeszcze nieco zszokowaną Tośkę i Felixa spojrzeniem. Nie jego sprawa z kim się zadawała kelnerka, dopóki była bezpieczna w miejscu pracy.
- Tośka weź, polej temu tu i mnie po secie. Napijemy się. - Ochroniarz zajął miejsce wygrzane przez przyjemniaczka. O czym nie wiedział zapewne Felixa, a już na bank nie wiedziała Tośka, to ten sam dupek, którego właśnie przegnał, podwalał się kiedyś chamsko do jego siostry, która pracowała w tym miejscu, zanim Kot zaczęła tu pracę. Może i skończył zawodówkę w 5 lat, może nie miał matury, ale przy nim kobiety się szanuje i chuj. - Zdrowie! - Powiedział, gdy szkło stanęło przed nimi.
Tosia, której imię przestało nagle być tajemnicą, przyglądała się temu z rosnącym zainteresowaniem.

Tak jakby naturalnie to wyszło z jego ust, poniekąd jest taką typową Małą. Jakoś nie pomyślał, że dziewczynę mogłoby to urazić. Zresztą Krawczyk najpierw mówi, dopiero potem myśli. Nie potrafił zrozumieć tego cyrku, który właśnie odstawiała, jakby naprawdę nie mogła powiedzieć, co zrobił nie tak. Właśnie dlatego uważa, że faceci są lepsi, od razu kawa na ławę, dać sobie po mordzie i koniec sprawy. A tutaj musi robić jakieś podchody, zagajać, podlizywać się.
- No daj już spokój, powiedz mi, co się stało. Wtedy no nie wiem...będę mógł ci to jakoś wynagrodzić. - westchnął, po czym przejechał dłońmi po twarzy. Zazwyczaj się tak przed kobietami nie płaszczył, ale panna wydawała się warta zachodu. Poza tym postanowił sobie, że ją poderwie, a im większe wyzwanie tym bardziej musi się postarać. Pierwszy raz coś nie szło po myśli Felixa, a to zadziwiające zjawisko w jego życiu.
Już szykował się, żeby dać zboczkowi w twarz, ale nagle pojawił się ochroniarz, który okazał wsparcie. Zaśmiał się pod nosem, słysząc dźwięk, który wydał z siebie facet w garniaku. Przynajmniej udało się go dość szybko załatwić, nie będzie nękał kelnerki. Czyżby Felix właśnie zapunktował u dziewczyny? Poniekąd stanął w jej obronie więc powinna być dla niego milsza. Uśmiechnął się szeroko, kiedy poznał imię pięknej panienki.
- Zdrowie! - spojrzał na ochroniarza, wychylając kieliszek. Alkoholu to on nigdy nie odmawia, nawet nieznajomym. Później przeniósł wzrok na Tośkę, intersująca z niej dziewczyna, a do tego zadziorna.
- O której kończysz pracę Tosiu? - wyszczerzył się do niej, przynajmniej teraz nie musi się martwić, że jeszcze jego za moment wywalą z baru. Poza tym może jakoś po jej zmianie uda mu się dowiedzieć, co takiego nawyprawiał. Naprawdę pierwszy raz nie pamiętał totalnie nic, zero przebłysków, etc.