Kamil był jednym z lepszych ziomków Drewniaka. Znali się od najmłodszych lat swojego życia; bawili się razem w Selkiewie, potem, mimo że charakter zabaw się zmienił nadal trzymali się na studiach w Gdańsku. Po otrzymaniu tytułu potwierdzającego wyższe wykształcenie obaj wrócili na stare śmieci i do tej pory utrzymywali dobry kontakt. Bereza jako jeden z nielicznych wiedział o przebojach miłosnych Karola i o tym jak brunet porzucił karierę fizjoterapeuty na rzecz roznoszenia emerytur starszym paniom w Selkiewie.
Umówili się na czillowanie bomby przy piwku i playstation. Z prostego powodu, tym razem to Drewniak był gospodarzem imprezy – od kilku dni w jego domu mieszkał pies i brunet bał się jeszcze zostawiać go bez opieki. Pupil już wystarczająco w życiu wycierpiał i Karol nie chciał mu dokładać więcej stresów.
- Siema. – powiedział, zbijając z Berezą piątkę. – Uważaj, bo możesz wleźć w jakąś mokrą plamę. Orion jeszcze nie do końca ogarnia. – uprzedził i pokazał głową na psa. Od razu przeszedł do kuchni wyciągając dwa piwka kupione na promocji w biedrze. Dobrze, że Drewniak chodził po domach starszych babć, które miały znacznie więcej czasu na wypatrywanie promocji. Co prawda one żaliły się, że zamiast piwska to mogły być pomidory, ale akurat Karol nie mógł na to narzekać. Zostawił Kamila samego sobie, ale przecież ziomek nie był u niego w mieszkaniu po raz pierwszy, nie musiał się czuć skrępowany.
Wrócił do salonu i siadając na kanapie uzmysłowił sobie, że nie wziął otwieracza. Wywrócił oczami, ale nie chciało mu się już wracać do kuchni, dlatego do otworzenia piw wykorzystał stojącą obok butelkę z wodą. – Ja pierdole mówię Ci, że jak zobaczyłem, że ta głupia raszpla chciała go zostawić w lesie albo na parkingu to pierwsze co zrobiłem to wsiadłem w samochód i pojechałem pod Zieloną Górę. – mruknął, podając w końcu nektar bogów Berezie. Dziwnym przypadkiem nie wspomniał o tym, że w podróży towarzyszyła mu Karolina. Ciekawe czemu?

@Kamil Berezowski

nie wiem jaki numer, ale dresiarz w dresie xd

Karolek to był jego mordeczką od czasów niepamiętnych prawie bo pewnie od czasów jak obydwoje dłubali w nochalu i udawali, że zjadają, żeby z nich się Brzoza nie śmiał. I chociaż Kubańczyk był mu niczym brat to Kamil już się trochę na niego wkurwiał, że tak znikał bez słowa i on się biedny musiał ciągle martwić. Za to Drewniak to solidną firmą był i na fifkę oraz piweczko zawsze znalazł czas. No i nie znikał bez słowa. Przynajmniej nie Berezowskiemu, bo w to w jaki sposób żegnał się ze swoimi pannami to już Kameo nie wnikał, co nie? Zresztą, nie Kamilowi oceniać, prawda? Bros before hoes i te inne sprawy.
Poza tym Bereza korzystał ze swojego całkiem dobrego humoru, który utrzymywał mu się jakoś od festynu po studniówkę i miał nadzieje, ze potrwa aż do walentynek. Cóż, nadzieja matką głupich, co nie?
- Eluwina jesieniaro - rzucił bo z niego to taki śmieszek heheszek był. No i kochał psy co można było zobaczyć po jego zachwycie, kiedy wspomniał coś o pieseczku. To nic, że sprawa dotyczyła ewentualnych pułapek zostawionych na podłodze przez rzeczonego pieseczka. - O kurwa, ale zajebisty bombel. Skąd go masz? - spytał i kiedy Drewniak ogarniał dla nich napój bogów to Berezowski zajął się zaczepianiem psa, który był absolutnie niesamowity i przesłodki. Pewnie Berezowski porwał Oriona, żeby z nim do tego salonu przyszedł i w sumie nie zabrał go do góry na kanapę tylko dlatego, że nie chciał dostać opierdolu od gospodarza.
- Nie dziwię się niby, ale chciało ci się zapierdalać aż na Zieloną? W sensie pewnie też jest jakaś raszpla bliżej co psy bezpańsko zostawia. Sam tak jechałeś? - zagadnął, przejmując od niego butelkę z piwem. Jezu, jaki ten Berezowski to był nieświadomy jeszcze życia.

@Karol Drewniak

Kiedy tylko usiadł na kanapie, Karol sam wsadził na nią Oriona. Gdyby więc zrobił to Bereza to nie musiał się obawiać opierdolu. Pies zainteresowany nowym kumplem zaczął od razu biegać obok Kamila i podgryzać jego palce. – Niby tak, ale no kurwa popatrz na niego. No miałbyś serce nie pojechać? – popatrzył na psa i uśmiechnął się sam do siebie. Jak niektóre madki mają na swoim telefonie tysiące zdjęć swoim bombelków, tak Drewniak miał miliony zdjęć Oriona. Oszalał, naprawdę oszalał na jego punkcie i dlatego praktycznie bez zastanowienia napisał do madki polki, że on bierze, że nikomu ma go nie oddawać i w ogóle ten pies to jest już jego. – Jak przyjechaliśmy to się jeszcze do mnie przystawiała i chciała żebym jej naprawił kran. No ja pierdole. – prychnął i pokręcił głową. Totalnie nie ogarniał takich lasek, masakra. Na samo wspomnienie poczuł zażenowanie. Słysząc następne pytanie Berezy chrząknął. No właśnie nie, nie jechał tam sam. – Z Karoliną byłem. – powiedział i przyssał się do swojego piwa. Bo to, że z nią pojechał to jeszcze nic, w porównaniu do tego, co wydarzyło się na wyjeździe. Na chwilę obecną, Bereza był jedyną nieświadomą osobą w tym niezamierzonym trójkącie. Drewniak popatrzył na Oriona i uznał, że czas pogadać z Kamilem i wyjaśnić sytuację. Nie chciał mu się w nic wjebać, a całkiem podświadomie właśnie wszedł z butami między Berezę i Karolę. – Słuchaj stary, bo jest sprawa. – odezwał się w końcu. Prędzej czy później i tak to wszystko wyszłoby na jaw, a Karol sam podjął decyzję, że będzie to prędzej - nie chciał niczego ukrywać przed swoim ziomkiem. Zrobił trochę bardziej poważną minę i znów chrząknął. Chciał wyjaśnić sprawę jak najszybciej, bo Kameo to jednak dobra mordeczka był, no. – Ty i Karola to coś na poważnie? Bo chyba mogłem ci to trochę spierdolić. – powiedział i podrapał się po głowie. Nagle wydawało mu się, że malinka jego szyi stała się nad wyraz widoczna i sugerująca czym mógł trochę spierdolić.

@Kamil Berezowski