Wymarzona córeczka Hanny i Maurycego, urodziła się w ciepłe czerwcowe popołudnie i od razu stała się oczkiem w głowie rodziców. Hanna postanowiła zostać z małą Łucją w domu, dopóki mała nie poszła do przedszkola i dopiero wtedy wróciła do pracy w kancelarii, którą prowadził jej teść i mąż. I właśnie w tym momencie zaczęło się szukanie dla młodej opiekunki, zostawianie jej u babci, czy wymyślanie najróżniejszych dodatkowych zajęć, by tylko nie siedziała w sama w domu, do którego rodzice wracali dopiero wieczorami. Łucja była mała, więc szybko przyzwyczaiła się do tego stanu rzeczy, towarzystwo wynajdując sobie w innych osobach, dość szybko nawiązując nowe znajomości, bo naprawdę nie lubiła być sama. Rodzice swoją nieobecność próbowali wynagradzać jej prezentami, ubraniami, wyjazdami na wakacje, a w końcu psem, którego pokochała nad życie i z którym spędziła dziesięć wspaniałych lat.
Szkoły wybierali jej rodzice, naciskając na wysoki poziom, przypominając o tym, że czeka na nią stanowisko w rodzinnej kancelarii. Bez dyskusji siedziała nad książkami, robiąc wszystko, by zobaczyć na ich twarzy chociaż cień dumy. Tyle, że w pewnym momencie było im ciągle mało. Chcieli, żeby była najlepsza we wszystkim, a ona próbowała dorównać im wygórowanym wymaganiom. W końcu sama zapragnęła być najlepsza, przypisując sobie ambicje rodziców.
Na studia prawnicze dostała się bez problemu, w końcu czując, że udało się jej spełnić oczekiwania rodziców. A chwilę potem wszystko się posypało. Przemęczenie dawało o sobie znać, przez nocki zarywane, by się uczyć, kolacje odstawiane na bok, by nie zajmowały myśli, kłótnie rodziców, które niosły się po całym, zdecydowanie za dużym, domu, które też ostatecznie dotykały Łucję.
Czarę goryczy przelało przypadkowe spotkanie z ojcem, który wychodził z drogiej restauracji w objęciach znajomej ze studiów młodej Jaskóły. Obiecał jej wszystko, czego zapragnie, byleby nie mówiła matce. Matka w tym czasie obracała swojego trenera personalnego, jak się niedługo później okazało. Ojciec bał się, że matka puści go z torbami, kiedy się dowie o kochance, a matka bała się, że zostanie na lodzie, kiedy jej romans wyjdzie na jaw. I w to wszystko wciągnęli swoją córkę, przekupując ją, okłamując, czasem nawet szantażując.
A ta czując, że teraz może wszystko, zaczęła im robić na złość, przy okazji świetnie się przy tym bawiąc. Aż przegięła. Któregoś razu lądując w szpitalu po całonocnej imprezie, innego wracając radiowozem do domu, umawiając się z kumplem ojca, a na koniec podejmując pracę jako hostessa w klubie. Rzuciła też studia, oznajmiając, że nie zamierza iść w ślady rodziców. Żadne nie było w stanie podjąć innych radyklanych kroków, nie mogli odciąć jej od kasy, wyrzucić z domu, czy zostawić samej sobie, bo zagroziła, że gdy tylko zrobią coś przeciwko niej, to wyjawi wszystkie ich sekrety. Ci się wkurzyli i nie radząc sobie z dorosłą córką, postanowili wywieźć ją do babci do Selkiewa, licząc na to, że zmiana otoczenia jej pomoże. I tak właśnie, na początku lutego, w całkiem słoneczne popołudnie, Łucja stanęła z walizkami pod mieszkaniem babci.

- wołają na nią Lucy, tak też woli
- w każde wakacje spędzała minimum tydzień u babi w Selkiewie
- uwielbia słuchać muzyki, dość często siedzi w słuchawkach, lubi w ten sposób odcinać się od świata
- jest trochę zołzą, zadziera nosa, bywa złośliwa, ale też szczera
- jest fatalnym kierowcą, poza tym rodzice zabrali jej auto i sami przywieźli ją do Selkiewa
- lubi imprezować, preferuje dobre drinczeki, czasem trochę zioła, zwykłe fajki według niej są już passe
- ma masę markowych ubrań, bo ojcu się wydaje, że tym ją przekupi, no cóż... a ona i tak czasami woli iść do second handu
- nienawidzi wstawać rano i nienawidzi budzików