Każda rodzina, nawet ta najbardziej idealna, ma swoją zakałę. Osobę, która od maleńkiego, psuje dosłownie wszystko czego się dotknie i generalnie, po czasie dochodzi się do wniosku, że lepiej takiej osoby nie angażować w prace domowe, ani w ogóle jakiekolwiek prace. W rodzinie Opałów ową ZAKAŁĄ był nie kto inny jak Sara. Wesołe dziewczę, które już od dzieciaka chodziło własnymi ścieżkami i często lądowało na komisariacie. Oczywiście z super błahych powodów, bo w końcu co komu przeszkadza, wyrzucony na ziemię pet, niekulturalne słownictwo i inne takie pierdoły. "Wolny kraj! Nie o taką Polskę mój dziadek walczył na wojnie!". Z trójki rodzeństwa to ona przynosiła najsłabsze oceny, a w ósmej klasie to prawie zaliczyła kibla, ale jak to się mówi, głupi ma zawsze szczęście. Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy przestała się czuć kochana, postanowiła wszystkim ulżyć i wyprowadzić się z Selkiewa raz na zawsze. Niestety, musiała wrócić bo zapomniała zgarnąć paczki fajek i pamiętnika (w którym linczuje całą swoją rodzinę), co je pozostawiła pod poduszką. Bo w końcu co by się stało, gdyby akurat dzisiaj matce zachciało się zmienić pościel? Zdecydowanie wolała o tym nie myśleć. No i została... Z dnia na dzień przekonując się o tym, jak wielkim jest beztalenciem. Serio, rodzice zapisywali ją na pływanie, tańce towarzyskie, zajęcia plastyczne, a nawet kupili jej drogie skrzypce (bo dziani są jak Janusz Tracz) i nic! Kompletnie w niczym nie była dobra. Po czasie nawet przestano od niej czegokolwiek wymagać, co przyznam szczerze, trochę ją zabolało. Zrobiła się straszną marudą i z wielką zazdrością patrzyła na swoją najstarszą siostrę. Kiedy trafiła do klasy maturalnej, odkryła, że ludzie traktują ją jak konfesjonał i nawet przeszło jej przez myśl, aby oddać swą duszę Bogu, ale nie bierzcie tego na zbyt poważnie - była wtedy pijana. Nie zmienia to jednak faktu, że ludzie jej ufali i roztaczała przyjemną aurę wokół siebie. Postanowiła to wykorzystać i kiedy stuknęła jej osiemnastka, ruszyła sobie w mini podróż po świecie. No dobra... Prawda jest taka, że nigdy nie opuściła Polski, ale poznała naprawdę ciekawych ludzi praktycznie w każdym województwie! Z nudów odwiedzała nawet okoliczne szpitale i udawała krewną beznadziejnie chorych i samotnych ludzi. Nie wiem, jakoś tak sprawiało jej frajdę spełnianie ich ostatnich zachcianek. Jednego pacjenta nawet uprowadziła! Oczywiście, na jego własne życzenie! A potem płakała nad pustym łóżkiem, uświadamiając sobie, że życie jest do bani.

x Ciągle gdzieś pędzi, jak struś pędziwiatr.
x Chociaż ma dzianych starych, woli się trzymać z biedaksami, no a szukanie perełek w lumpie to chyba jej ulubione zajęcie.
x Narkotyki nie są jej obce, ale stara się mimo wszystko nie nadużywać, no bo widziała co to gówno robi z ludźmi
x Sama nie wie ile w niej drzemie talentu, ponieważ zduszona przez swoją toksycznie perfekcyjną rodzinę, uważa się za lichą pchłę, a umie… śpiewać. No i robi ładną biżuterię z koralików.
x Dziewica, bo nigdy nie miała czasu na miłość, zresztą jak to się mówi coaches don't play
x Wyznaje zasadę, że wszystko dla ludzi, a nagość totalnie jej nie krępuje. Ciało jest dla niej tylko powłoką, której nie należy się wstydzić bo każdy ją ma i tyle
x Sprzedaje swoje znoszone gacie i skarpety, bo jak sama twierdzi, dobrze idzie zarobić na głupocie innych ludzi
x Kiedy się wkurza, zabawnie marszczy nosek