Bądźmy szczerzy, Alek wygląda na takiego typowego Sebixa i doskonale zdaje sobie z tego sprawę. W sumie... chyba nawet to lubi. Taki typowy chłopak z sąsiedztwa, z papierosem w zębach, krótkimi włosami, często chodzący w luźnych ciuchach, nie dbających o wygląd i w sumie mający gdzieś to, co ludzie o nim myślą. Czy jednak faktycznie jest Sebixem...? To raczej subiektywna opinia i każdy ma prawo myśleć o nim to, co chce. Być może chłopak zweryfikuje te wyobrażenia przy bliższym poznaniu.
Rodziców nie ma bogatych, ale każdego grosza też nie muszą odkładać, więc w sumie nie ma powodów do narzekania. No, może odrobinę, bo są trochę staroświeccy, więc niektórych tematów z nimi lepiej nie poruszać. Już ledwo zaakceptowali fakt, że Alek od wielkiego dzwonu jedynie pojawia się w kościele, a fakt, że przez zawalony angielski nie został dopuszczony do matury... Tu nawet było jeszcze gorzej. Cóż, powtórzył klasę i tyle, matura mu przecież nie uciekła, a koniec końców ukończył liceum z dobrymi wynikami. Na studia jednak się nie wybierał.
Ma siostrę bliźniaczkę, która jest od niego starsza o parę minut i wiecznie mu to wypomina..Za swoją siostrę dosłownie oddałby życie, bo bardzo mocno ją kocha i jak na razie nie wyobraża sobie, że młoda wyprowadzi się gdzieś na koniec świata i nie będą mogli co wieczór ploteczkować o minionym dniu. Nie znaczy to jednak, że jej nie kibicuje, wręcz przeciwnie - bardzo trzyma za nią kciuki, żeby wszystko jej w życiu wyszło. Za jej studia, pracę i życie osobiste - najważniejsze, żeby była szczęśliwa.
Jeszcze przed rokiem Dąbrowski uważał się za niesamowicie heteroseksualnego chłopaka; oglądał się za dziewczynami, randkował, czasem w grę wchodziły jakieś pocałunki czy inne pieszczoty... Kilka razy też "zaliczył wszystkie bazy". Był więc hetero, nie? I tu pojawił się problem - ostatnio pomiędzy nim a jego przyjacielem (z którym znają się i kumplują praktycznie od zawsze) doszło do czegoś, czego Alek nie potrafi wyjaśnić. Całowali się, cholera. Alek jest przerażony perspektywą utraty przyjaciela, nie wyobraża sobie, żeby mogli stracić kontakt. Nie jest jednak w stanie na razie spojrzeć normalnie w oczy kumpla, bo boi się, że już go stracił. Chociaż nie jest pewien, czy to on zainicjował ten pocałunek... To jednak mimo wszystko strach jest strachem i nie zawsze jest racjonalny.